بررسی و نقد فیلم 50 کیلو آلبالو

بررسی و نقد فیلم 50 کیلو آلبالو /. مانی حقیقی / 1395 داستان فیلم 50 کیلو آلبالو: به دنبال تلاش مامورین برای دستگیری یک کلاهبردار در مراسم عروسی و فرار او، به صورت اتفاقی روی پیراهن داوود لیوان‎های متعدد آلبالو می‎ریزد و یک اتفاق ناخواسته‎ی دیگر هم باعث می‎شود او و آیدا توسط پلیس به جرم ارتباع نامشروع دستگیر شوند و برای فرار از دست قاضی خودشان را زن و شوهر معرفی کنند در حالیکه…

نقد فیلم 50 کیلو آلبالو:

من خیلی به سینمای ایران و مخصوصا ژانر کمدی آن علاقه ندارم و اصولا فردی نیستم که در این بهبوهه‎ی آشفتگی سینمای ایران از نظر ژانر و گرانی بلیط که امسال تازه بیشتر هم شده به سینما بروم (روندی که البته دوست دارم در سال جدید تغییرش دهم!) ولی خوب تبلیغ این فیلم و استفاده هوشمندانه از عناصر تبلیغاتی و همچنین دوران عید باعث شد سری با یکی از دوستان به سینما بزنم و با وجود عدم رضایت او تنها به علت نداشتن اطلاع در مورد سایر فیلم‎های روی پرده به آن صورت و همچنین تبلیغ‎های این فیلم تصمیم به تماشای این فیلم گرفتیم. ابتدای به امر من خوشحال هستم با یک کمدی اندکی متفاوت روبرو هستم گرچه در پایان با همان فرمول همیشگی روبرو هستیم که تنها اندکی سعی داشته است تابع‎های متفاوتی را به کار بگیرد. فیلم عالی شروع می‎شود ولی از شروع تم اصلی داستان و درگیری‎های آیدا و داوود با یک پایان قابل پیش بینی روبرو هستیم که دلیل چسبیدن به این نوع پایان بندی برای فیلم‎های ایرانی و ژانر کمدی برای من مشخص نیست، مگر ما چقدر دیگر به فیلم‎های با Happy End نیاز داریم؟ فیلم 50 کیلو آلبالو فیلم بدی نیست ولی همان زمانی که داوود و آیدا در خانه پدری داوود اعلام علاقه به هم می‎کنند می توانست با سکانس بعدی و جمع بندی آن بر روی آن نیمکت حتی تمام شود و کش دادن داستان به موضوع خودکشی حتی زایدتر از وجود کرکترهایی نظیر شخصیت مهران غفوریان بود یا سیامک انصاری بود که کاملا مشخص است استفاده تجاری از این بازیگرها و مانور دادن حول آن‎ها دلیل استفاده شان بوده است. جدا از شخصیت های اضافی باید به چند سکانس خوب نظیر سکانس میدان مین و یا حتی بازی سیامک انصاری اشاره کرد. من فیلم 50 کیلو آلبالو را فیلمی می‎دانم که نشان از تغییر در سینمای ایران دارد، استفاده از آهنگ مشهور Happy که همین پارسال بابتش چند جوان تهرانی دستگیر شدند در فیلم و یا خاطرات فیلمی به اسم "نخلستان هوس" و آهنگ‎های افرادی نظیر "سندی" و "ویگن"  یا شخصیت داوود با شورت بلند و درآمدن شلوارش و موارد دیگر نشان از این دارد که با سینمایی کم کم روبرو می‎شویم که به نسبت قبلا جسورتر شده است و این شمشیر دو لبه در این فرهنگ ممکن است تبعاتی به همراه داشته باشد از جمله اینکه چنین چیزهایی ممکن است به عنوان عنصر کمدی استفاده شوند که هم بد است و هم نادرست. بازی پژمان جمشیدی به عنوان یک فوتبالیست سابق خوب بود ولی تنها کسی که من بازی او را پسندیدم همان سیامک انصاری بود با آنکه تنها 2 سکانس را در اختیار داشت. در پایان فیلم من احساسات متفاوتی نسبت به آن داشتم، احساساتی که بیشتر خوب بودند تا منفی. جنبه‎های منفی می‎توانست شخصیت‎های ناباروری باشند نظیر آزاده صمدی، پدر داوود و پایانی که می‎توانست زودتر جمع بندی شود و استفاده از عناصر همیشگی موجود در سینمای کمدی ایران و شخصیت‎های فرعی که فقط استفاده ابزاری شده‎اند و جنبه‎های مثبت می‎توانند سعی در متفاوت بودن باشند، کمی جسارت در فیلم و البته تدوین نصف و نیمه.

حواشی فیلم 50 کیلو آلبالو:

• سینما هویزه‎ی مشهد تمامی سالن‎هایش را به این فیلم اختصاص داده بود و با توجه به اینکه فیلم جدیدی است که به روی پرده آمده و تبلیغات فراوانی حول آن وجود دارد من فکر می‎کنم می‎تواند فروش موفقی را تنها به همین دلیل داشته باشد!
• سالنی که به ما دادند با یک هال بزرگ تفاوتی نداشت، فضایی که استفاده ابزاری از آن شده بود و صفحه‎ی سینما هم کوچکتر از حد معمول بود!
• بلیطی که آن روز به ما فروخته شد صبح بعد از سانس ساعت 1، از 5 تومان به 10 تومان افزایش یافت! دلیل نیم بها بودن بلیط‎های صبح بود!
• بعد از فیلم تمامی بلیط‎های این فیلم برای سانس‎های بعدی حتی سانس 22.30 هم تمام شده بود!
• مانی حقیقی کارگردان فیلم 6 سال پیش قبل از انتخابات قصد اکران فیلم را که خودش آن را به همراه فرهاد توحیدی نوشته بود، داشت ولی امکان آن فراهم نشد تا اینکه چندی پیش شهرام شاه حسینی تصمیم به ساخت آن گرفت ولی به دنبال انصراف او دوباره مانی حقیقی ساخت فیلم را بر عهده گرفت.

مطالب مرتبط

بررسی و نقد فیلم سلام بمبئی بررسی و نقد فیلم آس و پاس بررسی و نقد فیلم In July بررسی و نقد فیلم ابد و یک روز