بررسی و نقد فیلم ابد و یک روز

بررسی و نقد فیلم ابد و یک روز

فیلم ابد و یک روز / سعید روستایی / 2016

زمان نقد فیلم 50 کیلو آلبالو گفته بودم، تصمیم گرفتم از حالا هفته‎ای یکبار به سینما بروم و شاید این روند را واقعا ادامه دادم و این دفعه به نقد فیلم ابد و یک روز رسیدیم.

داستان فیلم ابد و یک روز: سمیه دختر خانواده‎ای که تصمیم گرفته است عروس یک افغان پولدار شود، بعد از فرار برادرش از کمپ ترک اعتیاد شاهد جدال‎هایی در پیش روی چشمانش می‎شود، اوضاعی که باعث می‎شود او…

نقد فیلم ابد و یک روز:

من فیلم زیاد دیدم، شاید 100 برابر فیلم‎هایی که در سایتم نقد کردم، ولی هیچوقت یادم نمیاد در سینما فیلمی به شدت این فیلم من را تحت تاثیر قرار داده باشد. با یک فیلم اجتماعی یا Social روبرو بودم که در آن شخصیت‎هایش سیگار می‎کشیدند، فحش می‎دادند و کتک کاری می‎کردند همه چیز به آن شدتی که نظیرش را دوست ندارم در سینمای ایران به یاد بیاورم و بگم چیز غیر معمولی نبود. فیلمی دیدم واقعی از دل همین اجتماع، از همین پس کوچه‎های خیابان‎های پایین شهر، از دل مردمی که روزانه درد درونشان را فرو می‎خورند و دم نمی‎زنند.

داستان فیلم حول خانواده‎ای است اسیر، اسیر خود، اسیر زندگی، اسیر امروز شب است و شب هم روز نمیشه، اسارت آن‎ها به نحوی است که تا ابد و یک روز طول می‎کشه، محسن و مرتضی دوتا داداش هستند هردو اسیر اعتیاد، یکی ترک کرده، دیگری هنوز اسیر است، یکی می‎خواد این شب‎ها تموم بشن، یکی دیگه اصلا نمی‎دونه از دنیا چی می‎‎خواد و ولی از دید خودش دنیا رو می‎بینه، خانواده رو درک می‎کنه، به داداش کوچکترش زور می‎گه ولی نمی‎خواد خواهرش قربانی اون‎ها بشه و زن یک افغانی بشه. فیلم یک شاهکار سینمایی نیست مشکلاتی داره، شخصیت‎های فرعی تا حدی بی رنگ و بو هستند، پردازش کمی دارند یا نظیر دختر دیگر خانواده که از همه دور است دیر به داستان کشانده می‎شوند و شاید برای بیشتر کردن پیاز داغ فیلم هستند ولی همه این‎ها از ارزش این فیلم نمی‎کند. یکی از سکانس‎های شاهکار فیلم زمانی است که مرتضی با گذاشتن آهنگ و رقصیدن سعی در شادباش دادن به برادر کوچک خود را داره، برای یک لحظه ما تا این زمان از فیلم موزیک نداشتیم، تلخ همه چیز تلخ نظیر قهوه‎ی ترک، ولی کمی بعد از پخش موزیک دوربین زوم به عقب می‎کنه یک گیتار ملایم…شاید نه به تلخی آهنگ Edge Of Darkness اریک کلاپتون ولی به همان میزان بیننده تحت تاثیر قرار می‎گیرد، انگار همین شادی هم باید با نت‎هایی از مرثیه همراه می‎بوده است. سکانس آخر فیلم و آن قاب خالی از شخصیت‎ها و فقط نشان دادن اتاق دوباره نشان از قدرت فیلم دارد، فیلمی که بازی‎ها، میزانسن‎ها و ترتیب سکانس‎ها همگی نشان از پختگی اثر دارند.

فیلم ابد و یک روز یک اتفاق خوب در سینمای ایران است، اتفاقی که نشان از این دارد مخاطبین هنر دوست زیادی در ایران وجود دارند که بعد از پایان فیلم حتی برای آن دست می‎زنند. کارگردان فیلم هنوز 26 سال سن دارد، یعنی او باز هم می‎تواند با فیلم‎های خود ما را شگفت زده کند ولی باید یادش باشد شاید از این به بعد تمامی فیلم‎های او با این اثر سنجیده می‎شوند.

اثری که در آن درست است همه خانواده بودند ولی همه به فکر خود بودند، آن‎ها می‎خواستند از قفس آن خانه پر بزنند و بروند، شخصیت مرتضی شاید پول شیربهای خواهرش را خرج مغازه کرد، شاید این شبهه هم کارگردان برای بیننده به وجود آورد که مشتریان برادر معتادش هم قاپ زد، ولی او هم خسته بود، خسته از وسواس مادر، خسته از فضایی که هر طرفش بوی گند میاد، او می‎خواست فرار کنه، عشق به دختری که انگار مفر او بود نشان از این داشت که او سعی در تحول داشت…

یکی از سکانس‎های شاهکار فیلم به زمان دستگیری محسن بر می‎گرده، زمانی که می‎گفت … خوردم! دیگه نمی‎زنمت!

یادم میاد اینجا نفسم ایستاده بود، روستایی به عمد سرعت حرکت دوربینش رو آهسته کرده بود تا در این سرعت آهسته بهتر احساسات به بیننده انتقال پیدا کنه، معمولا اسلوموشن برای این است که ما دقیق باشیم، برای این است که ما تحت تاثیر بیشتر قرار بگیریم، برای این است که بگیم اوه پسر این خیلی مهمه که داره با ریتم آهسته پخش میشه!

نقدی از این فیلم توی روزنامه‎ی خراسان می‎خواندم، منتقد نوشته بود کاش سهرابی امید هم در فیلمش نشان داده بود، اینطور نگاه تیره به جامعه خوب نیست و غیره…

جناب منتقد چرا خوب نباشه؟ مگه ما آمده‎ایم Happy ending ببینیم؟ مگه آمده‎ایم قهوه را با شکر میل کنیم؟ نه! ما آمدیم تلخ، تلخ جرعه جرعه سکانس‎ها را بدیم پایین و بگیم ایول! همینه! همینش درسته! من اینا رو دیدم، من این آدم‎ها رو دیدم، دمت گرم…

ما نیومدیم ببینیم که اینا امید دارند، نه برعکس ما آمدیم ببینیم اینا اسیر هستند، اسیر تا ابد و یک روز…ما آمدیم ببینیم امید توی دل خود اینا وجود داره که برای زندگی ممکنه برای رهایی دیگران نظیر سمیه خودشان را قربانی کنند… نه اینکه کارگردان خوشختی رو نشون بده!

یک بلیط بگیرید و به تماشای این فیلم بروید…

حواشی فیلم ابد و یک روز:

• در سالن سینمایی که ما بودیم که خوشبختانه سالن بزرگی به این فیلم اختصاص داده بودند، بعد از فیلم تماشگران به دست زدند مشغول شدند.
• من به دنبال تبلیغ این فیلم به دیدنش رفتم و تا الان نمی‎دانستم 9 تا سیمرغ برده!
• این اولین فیلم بلند کارگردان به شمار می‎رود.

مطالب مرتبط

بررسی فیلم Champion بررسی فیلم La bambola di Satana بررسی فیلم La Demoiselle d’honneur بررسی فیلم Que la bête meure