بررسی و نقد فیلم Magic in the Moonlight

بررسی و نقد فیلم Magic in the Moonlight

جادو در مهتاب / Magic In the Moonlight / 2014 /  وودی آلن

وودی آلن یک کارگردانی ست که جای خالی او در بخش یک نگاه یک کارگردان سایت بسیار حس می شود ولی بنده تصور میکنم هنوز زود است اسم او را در سایت ببینیم ! ولی اجازه دهید به آخرین ساخته او یعنی فیلم Magic in the Moonlight نگاهی اندازیم و نقدی که مترجم گلن کلی برای این فیلم در سایت راجر ایبرت نوشته است و 2.5 ستاره به فیلم داده است.

داستان : یک کمدی عاشقانه در رابطه با یک مرد انگلیسی که برای کمک به فاش ساختن یک رسوایی فرا خوانده شده است و …

وودی آلن تقریبا اعتراف کرده کار فیلمسازی اش طوری است که هر فیلمش حول چیزی می چرخد و اینکه خودش به نوعی آخرین کسی است که میفهمد چقدر موضوع را منتقل کرده است. نه به این معنی که نظری راجع به فیلم خودش ندارد ( دارد اغلب از نوع منفی) بلکه ترجیح میدهد به روند سالی یک فیلم که از 1983 بطور صرفأ الهامی دنبال شده ادامه دهد.
نظر منتقدین درباره میزان برقراری ارتباط او خیلی متنوع است. من یادم هست که " Match Point" او رادر کن 2005 همراه یک دوست منتقد دیدم و عقیده داشتیم مهملات است. با کمال تعجب ده ها و حتی صدها منتقد را در لابی دیدیم که آنرا باز گشت دوباره به فرم یا حتی رنسانس آلن می دانستند.ولی در ادامه ، "Scoop" در 2006 موافق ایده همگانی از وودی ایده آل نبود و واکنشها تردید آمیز شد.هرچند چهار سال گذشته از سالهای نسبتأ خوب و هنری او بوده که اکثرأ موافقند. "نیمه شب در پاریس" 2011 را خیلی ها یک شاهکار کمدی نامیدند و موفقیتی تجاری بود،"از رم با عشق" ، سردستی تر اما نه بی خلاقیت، موفقیت تجاریش را مدیون حسن نظر حاصل از" نیمه شب…" شد. و"یاسمن آبی"2013، برگرفته از تنسی ویلیامز یا نه، برای نقش اولش( کیت بلانش) اسکار به ارمغان آورد.
گرچه فیلم تازه آلن یعنی فیلم Magic in the Moonlight یا "جادو در مهتاب" از ورشکستگی خیلی فاصله دارد، بی منطق نیست آنرا پایان دور نهایی پیروزی او که نه، فروکش کردن آن بدانیم. منظورم را اشتباه برداشت نکنید قسمت عمده " جادو در مهتاب" تجربه لذتبخشی است بخصوص اگر ازعلاقمندان نوع کمدی رومانس روان رنجور پیچیده باشید که تخصص آلن است. فیلم در زمان گذشته است، اروپای 1920، که باز امتیازی است برای او تا از نوشتن دیالوگهای معمول برای نسل 30 ساله امروزی معاف شود، کاری که دائم برایش سخت تر می شود.
طرح بخودی خود جالب است: شعبده باز معروف (کالین فرث- استنلی)، یک ماتریالیست مادر زاد، توسط یک دوست مأمور می شود تا به شمال فرانسه رفته دست یک زن جوان مدعی قدرتهای روحی را که ظاهرا در حال فریب دادن یک خانواده پولدار آمریکایی و پسر دیوانه شان است رو کند. در فضای این محیط اشرافی و در حضور سوفی احضارگر زیبا و همراهی کننده قلب استنلی نرم می شود.او که در ابتدا ماوراء الطبعه را انکار میکرد وقتی نمیتواند ابزار تردستی یا حقه ای پیدا کند در یک چرخش کامل خود را مؤمن اعلام می کند. حس نشاط تازه ای به این کافر تلخ اندیش سابق دست می دهد و او آشکارا بابت آن شکرگزار است.آیا این شکرگزاری در حس رومانتیک او به زن هم ترجمه میشود؟
خوب، آدم جواب اینرا می داند- تا حدودی. بعضی تحسین گران این فیلم فکر کرده اند فیلمساز عمق تازه ای از احساس در اینجا نشان داده، ایمان آوردن استنلی نشانه ای از احساس خود فیلمساز است.من اصلا این احساس را نمی بینم – درخیلی فیلمهای وودی آلن شخصیتهای معقول دربرایر ایده غیرعقلانیت او سر فرود می آورند. چون فیلمساز خودش به الهام مذهبی دست نیافته من انتظار ادامه یافتن آنرا دراینجا نداشتم موضوع فقط زمان و نحوه افتادن کفش دوم بود.این همانجایی است که مشکل فیلم شروع می شود، بعد از تحول استنلی، تا اندازه ای در صحنه رصدخانه که شبیه سکانس موزه علوم طبیعی"منهتن" است، فیلم کند می شود و تقریبا بطور کامل از ورود به رومانس پرهیز می کند.گرچه کمی خسته کننده، پرهیز آن ضمنأ تشویق کننده است- بعنوان یک آدم مسن خودم اکراه دارم این را به میان آورم، اما بیائید با آن روبرو شویم ، کالین فرث یک مقدار بزرگتر از آنست که دنبال امثال اما استون باشد. نکند این پا آن پا کردن نیمه دوم فیلم به این معنی باشد که آلن واقعأ دنبال یک چیز دیگری بوده؟
بطور مختصر بگویم فیلم به چندتا از دم دستی های آلن عقبگرد می کند: جمله زیاد نقل شده" چیزی که دل بخواهد، می خواهد" از"هانا و خواهرانش" یا آن کنفرانس که آلن جریان سون- یی را توضیح داد، یا جوک "آره ولی ما تخم ها را لازم داریم" خاتمه دهنده "آنی هال". تنها پدیده تازه اینجا اجرای قوی و بی شاخ وبرگ کالین فرث است، لذت سر راستی که در صحنه همراهی با عمه اش ( با بازی Eileen Atkins) بهتر هم می شود.استون سرزنده و عاری از نشانه های امروزی است. "هامیش لینکلیتر" در نقش خواستگار دیوانه اش خوب هست ولی بنظر میآید بخاطر کمپانی اینجاست نه بخاطر نقش (همانطور که در"خشمگین ترین مرد بروکلین" رو بروی"رابین ویلیامز" بود) و من نمی دانم چرا آلن از "جکی ویور" استرالیایی برای تجربه جسمیت بخشیدن به خانم "سالی استراترز" استفاده میکند وقتی خودش زنده و تا جایی که می دانم قابل دسترس هست.فکر کنم رسم سینمای این روزها است.

حواشی فیلم Magic in the Moonlight :

• فروش تا الان 426 هزار دلار آمریکا.
• فیلم برداری فیلم در جنوب فرانسه انجام شده است.

مطالب مرتبط

بررسی و نقد فیلم Words and Pictures بررسی و نقد فیلم Mood Indigo بررسی و نقد فیلم And So It Goes بررسی و نقد فیلم Wish I Was Here