بررسی آثار تاکشی کیتانو – قسمت دوم

بررسی آثار تاکشی کیتانو – قسمت دوم

خوب در ادامه مطلب اول ادامه زندگی نامه و مطالب مربوط به کیتانو را با هم بررسی میکنیم.

کیتانو در عوض اینکه به تعلیمات آکادمیک خود ادامه دهد در Shinjuku می چرخید، محلی که در آن نقاشان، شاعران، هنرمندان و انواع دیگر افراد مربوط به این قشرها جمع می شدند تا به این امید که کسی شوند. او حتی اسم  ” Futen ” را روی خود گذاشت که معنی لغوی آن ” مردم دیوانه ” است، futen ها افراد طرد شده از اجتماعی بودند که علیه نظام شورش می کردند و میخواستند از تئوری ارزش آزاد باشند. Futen ها با نمونه های آمریکایی خود یعنی هیپی ها متفاوت بودند و عقاید آن ها از عشق بی مرز و عقاید ضد جنگ و متظاهر به هنروری متفاوت بود که کیتانو متعلق به دسته آخر یعنی طرفدار به ظاهر هنر بود.

او به موزیک جاز گوش میداد و در مورد نظریه های اگزیستانسیالیسم و هنر و ادبیات بحث می کرد. او به کتابخانه می رفت و کتاب های زیادی را می خواند و دانشگاه را بی خیال شد ولی بعضی های می گویند دلیل این امر رفتار شورش خواهی او بوده است.  با آنکه کیتانو مادرش را مایوس کرده بود، ولی مادر یک سال دیگر شهریه او را پرداخت به این امید که پسرش فارغ التحصیل شود ولی این امر رخ نداد تا اینکه او در 7 سپتامبر 2004 مدرک افتخاری را دریافت کرد و گفت : ” من این خبر خوش را حتما به گوش مادرم می رسانم “.

بعد از ترک تحصیل کردن او کارهای زیادی انجام داد تا بتواند خرج خود را در بیاورد از گارسونی گرفته تا فروشندگی، کار در سوپرمارکت، رانندگی تاکسی و حتی سعی کرد با درخواست دادن کار در کارخانه هوندا به رویای بچگی خود تحقق بخشد، کاری که البته به دست نیاورد. او میخواست مرکز توجه همه باشد ولی حال کسی نبود.

در سال 1972 کیتانو به Asakusa نقل مکان کرد، محلی که پر از سینما، تئاتر، تئاترهای کمدی و دیگر انواع تئاترها بود. دلیل این نقل مکان کردن این بود که میخواست کمدین باشد، مرکز توجه همه باشد.

ولی کیتانو این کار را به دلیل دیگری نیز می خواست انجام دهد، زمانی که او بچه بود هرزمان که چیزی را متوجه میشد خنده دار است و می خندید مادرش او را سرزنش می کرد و اینکه اصلا هم خنده دار نیست. همچنین مادرش همیشه جلوی او را برای بیان احساساتش و خودش میگرفت ولی حالا کمدین بودن فرصتی برای او بود که هرچی را میخواست نشان دهد یا بیان کند.

برای کمدین بودن او باید ابتدا شاگرد یک استاد کمدی می شد و برای همین کیتانو از یک تئاتر کمدی به دیگری می رفت و حتی با التماس خواهان این بود که تحت تعلیم کسی قرار گیرد و در یک تئاتر فرانسوی بود که او توانست به آرزوی خود برسد با این شرط که مامور آسانسور باشد.

ماه های بعدی کیتانو به کار خود ادامه داد و با رقاصان آن تئاتر و کارکنان آنجا دوست شد و همه او را دوست داشتند و طبق قول و قرار او به استاد کمدی Fukami معرفی شد و فوکامی بود که به کیتانو چیزهای زیادی یاد داد و از او خواست که در کلاس های بازیگری شرکت کند ولی در یک اجرا که فوکامی به کیتانو اجازه داده بود بازی کند با آنکه مردم خندیدند ولی او راضی نبود و این باعث شد که دوباره کیتانو به کار قبلی خود در آسانسور برگردد و این امر باعث خشم او شد ولی شانس با او همراه بود یکی از کمدین ها استعفا داده بود و از او خواسته شد که جایش را پر کند، اجراهای او پر اشتباه بود ولی مردم او را دوست داشتند و اشتباهاتش را می بخشیدند. دو سال پشت سر هم او به عنوان کمدین کار کرد و حتی در زمان های بیکاری با دوستانش در رابطه با کمدی حرف می زد .

خیلی طول نکشید که او فکر داشتن یک تیم کمدی را عملی کند. او با کانکو کیوشی آشنا شد ولی نمی خواست چنین کاری کند برخلاف اصرار کیوشی او نمیخواست با او تیم تشکیل دهد چون نمیخواست نسبت به استاد خود بی وفا باشد ولی اصرارهای فراوان کیوشی او را راضی کرد و بد از اعلام این خبر به فوکامی، فوکامی مریض شد.

این ملحق شدن و تشکیل تیم با کیوشی برای آن ها نه شهرت فراوان و نه درآمد بیشتری نسبت به قبل به همراه آورد، تلاش های آن ها برای اینکه وضعیت را بهبود بخشند نیز جواب نداد، کیتانو دلیل این امر را متن های کیوشی می دانست که اصلا خنده دار نبودند این وضعیت کیتانو را مایوس کرد و او از کیوشی جدا شد.

 بعد از این حادثه کیتانو روزی نمایشی را دید که توسط مردی به اسم یوشیچی اجرا می شد، یوشیچی در آن برنامه به سرعت حرف می زد و مزه پرانی می کرد، این همان چیزی بود که کیتانو دنبال آن بود، او برای خودش و کیوشی متن جدیدی نوشت و دوباره پیش کیوشی برگشت به این شرط که او مسئول متن ها باشد و آن ها تیمی تشکیل دادند به اسم ”  The Two Beats ” یکی از آن ها بیت تاکشی نامیده می شد و دیگری بیت کیوشی.

اجرای این دو با اجراهای کمدی قدیم و سنتی متفاوت بود و به زودی موج جدیدی در اجراهای دو نفره بوجود آورد.

متن هایی که آن ها می  نوشتند زشت و قبیحانه بود و کیتانو در اجراها مدام به صورت مسلسل وار فحش می داد. ولی بچه ها عاشق این نوع کمدی جدید بودند و حتی کمدین های مشهور خواهان دیدن اجراهای جدید آن ها بودند.

کیتانو در متن هایش افراد سالخورده، کودکان، معلولین و افراد زشت و فقیر ، دولت و زنان را مورد حمله قرار میداد و مسخره می کرد، آن ها موضوعات اجتماعی را مورد دستمایه خنده قرار می دادند.

تا اینکه یکی از تهیه کنندگان بزرگترین شبکه تلویزیونی در ژاپن یعنی NHK اجرای آن ها را دید و خواست آن ها در تلویزیون برنامه ای داشته باشند و این مربوط به 1976 می شود. ولی اجراهای مسخره آن ها در تلویزیون نظیر پریدن در رودخانه و بیرون آمدن با داشتن ماهی در دهان انتقادهای فراوانی به همراه داشت ولی بینندگان آن ها را واقعا دوست داشتند.

حرف های زشت کیتانو و فحش دادن هایش ولی باعث شد که او به مدت یک سال تحریم شود ولی تاثیر کمی داشت خود کیتانو چنین می گوید : هرچه آن ها بیشتر ما را اذیت میکردند، ما بیشتر مشهور می شدیم.

کیتانو بعد حس کرد باید رشد کند و در اواخر دهه 70 بود که شروع به اجراهای تک نفره کرد و استایل جدیدی برای خود برگزید. توصیه Nagisa Oshima که یکی از دوستان او محسوب می شد او از کمدی دوری کرد و رو به اجرای نقش های گنگستری آورد و حتی نقش یک قاتل سریالی را در یک سریال تلویزیونی قبول کرد که موفقیت زیادی به همراه آورد. در اوایل دهه 80 بود که تیم ” The Two Beats ” از هم پاشیده شد و آن ها جدا شدند.

مطالب مرتبط

بررسی آثار تاکشی کیتانو – قسمت چهارم بررسی آثار تاکشی کیتانو – قسمت سوم بررسی آثار تاکشی کیتانو – قسمت اول بررسی و نقد فیلم Sonatine