یادداشتی بر سینمای جالو – مقاله دوم

خوب در مقاله اول کمی و مختصری با سینمای جالو آشنا شدیم و حال ادامه مطالب را بررسی میکنیم

بیننده های ایتالیایی به هر فیلم هیجانی و جنایی بدون توجه به اینکه در کجا ساخته شده است ” جالو ” می گویند بنابراین فیلم های هیجانی و جنایی نظیر ” روانی”، ” سرگیجه” در دید بینندگان ایتالیایی نمونه هایی از سینمای جالو محسوب می شوند ولی برای بینندگان انگلیسی زبان این اصلاح با گذشت زمان فرق کرده است و تنها محدود به یک سری فیلم های ایتالیی شده است که در ایتالیا ساخته شده اند. این سبک که گاهی اوقات از آن به عنوان زیرژانر هم یاد می شود از رمان های دهه 60 اقتباس یافته اند و جالو را می توان سینمایی فرض کرد که بر روی فیلم های اسلشر بعدا واقعا تاثیر گذار بودند.

در فیلم های جالو قاتل همیشه ناشناس است، او اکثر اوقات یا چهره پوشیده ای دارد که دیده نشود و یا اینکه همیشه دستکش به  دست دارد، در فیلم های جالو، قتل بسیار با خشونت و خونریزی صورت میگیرد، نظیر بریده شدن گلو یا سر بریدن، در سینمای جالو خون ریزی یک عنصر برجسته است و سلاح گرم معنا به هیچ وجه ندارد !

افرادی که به قتل می رسند اکثر اوقات زنان و دختران جوان هستند آن هم زمان هایی که بسیار آسیب پذیرند یعنی یا درحین گرفتن دوش هستند و یا تنها .

سینمای جالو را به رمان های زرد سال های 1929 ربط می دهند و خیلی از آن ها از نمونه های آمریکایی خود نظیر کارهای ادگار آلن پو الهام گرفته اند. قاتل فیلم های جالو در تمام فیلم اگر دیده شود که شما البته او را نمی شناسید بسیار شخصیتی آرام، نرمال است. پوشش این نوع قاتل ها کلاه، عینک دودی، دستکش، یا بارانی های بلند است.

شروع سینمای جالو را با کارهای ماریو باوا می دانند و فیلم ” دختری که زیادی می دانست ” ( 1963 ). تیتر فیلم اشاره به فیلم هیچکاک ” مردی که زیادی می دانست ” ( 1956) دارد. بعد از باوا کارهای داریو آرجنتو تاثیر بسزایی گذاشت و فیلم ” پرنده ای با پرهای کریستالی ” که تحت تاثیر فیلم ” خون و نوار سیاه ” باوا داشت سطح جدیدی از خشونت را به سینمای جالو معرفی کرد و در گیشه بسیار موفق بود و باعث شد که بسیاری از فیلم سازان ایتالیایی به این نوع فیلم ها رو آورند و به زودی زیرژانر جالو مساوی با عناصر بصری بود.

اوج سینمای جالو را می توان در یک دهه یعنی از 1968 تا 1978 دانست که صدها فیلم در این زمینه اکران شد. اگرچه بین سال های 1971 و 1973 بیشترین فیلم های جالو را مشاهده می کنیم که 65 نوع جالوی متفاوت تولید شد.

سینمای جالو روی سینمای خارج از ایتالیا تاثیر بسزایی داشته است، به طوری که محتوای غیرعادی و استایل بالای سینمای آن را می توان ریشه فیلم های اسلشر و splatter دانست که در اوایل دهه 1980 بسیار معروف و محبوب شدند.

از دست فیلم هایی که تحت تاثیر جالو قرار گرفته اند می توان به

Berserk! (1967)  No Way to Treat a Lady (1968), Klute (1971), Pretty Maids All in a Row (1971), Alfred Hitchcock‘s Frenzy (1972), Madhouse (1974) Eyes of Laura Mars (1978)

اشاره کرد.

مطالب مرتبط

یادداشتی بر سینمای جالو – مقاله اول بررسی فیلم La dama rossa uccide sette volte بررسی فیلم The Iguana with the Tongue of Fire بررسی فیلم Giallo