بررسی و نقد فیلم Road House

 Jean Negulesco / Road House  / 1948

فیلم نوآر است ! دوست داشتنی ست، نفس می دهد به دوستداران سینمای کلاسیک هالیوود، می خواهد بد باشد میخواهد خوب باشد، با اون تیرگی اش اون انتها ایستاده است و به نظاره گرانش می خندد !

داستان : پیت و جفتی دو دوست قدیمی و همکار هستند، پیت برای جِفتی کار میکنه، کسی فکر نمیکنه روند زندگی این دو دوست با ورود زنی برای کار به پیش آن ها بهم بریزه….

فیلم نوآر یک خصوصیتی که دارد این است که همیشه تلخ است، حتی آن هایی که پایان خوش دارند هم تلخ هستند، در این فیلم ها نظیر این فیلم اتفاقاتی که در زندگی شخصیت ها رخ می دهد نظیر تار یک عنکبوت عمل میکند که کم کم تنیده می شود و سرانجام یک یا چند نفر را در خود می بلعد، فیلم Road House اول از همه یک تیم بازیگری فوق العاده استثنائی داره، تعدادی از ستاره های سینمای نوآر قسمتی از بهترین بازی های خود را نمایش داده اند، بازی ریچارد ویدمارک دوست داشتنی مثل همیشه عالی ست، او در اکثر فیلم هایی که بازی کرده به خاطر میمیک صورت و حالت هیستریکی که می تواند به چهره و رفتار خود بدهد همیشه یک bad man عالی بوده است.

بازی ایدا لوپینو فوق عالی ست، می شود آن سکانسی که به صورت پیتر سیلی می کوبد را فراموش کرد ؟ ایدا زنی بود که فیلم های نوآر اندکی هم کارگردانی کرد که یکی از آن ها را در سایت قبلا معرفی کردم.

روند فیلم کند است، ولی آن را می توان به مشخص نبودن پایان فیلم بخشید، در فیلم نقطه اوج خاصی به چشم نمی خورد ولی فراموش نکنید یک لحظه ای در فیلم وجود دارد که بسیار عالی ست، در تمام طول فیلم ریتم خاصی در موزیک نمی بینیم، اصلا موزیکی نمی بینیم ولی سکانس که جِفتی سنگ را بلند میکند ناگهان موزیکی هم اوج میگیرد و بنگ!

فیلم Road House یک فیلم نوآر شاهکار نیست ولی یقینا ارزش دیدن را نظیر تمامی فیلم های نوآر دارد !

حواشی فیلم Road House :

• آهنگ های که در فیلم لیلی می خواند توسط خود ایدا لوپینو خوانده شده است !
• 9 دقیقه از فیلم را اگر نمی توانید فیلم را پیدا کنید، می توانید در یوتیوب مشاهده کنید !

مطالب مرتبط

بررسی و نقد فیلم Plunder Road بررسی و نقد فیلم The House on 92nd Street بررسی و نقد فیلم In the House بررسی فیلم Road to Utopia