بررسی و نقد فیلم American Hustle

American Hustle / کلاه برداری آمریکایی / دیوید ا راسل

اگر به فیلم " باشگاه خریداران دالاس " می تونستم نمره قابل قبولی بدم به این یکی اصلا نمیتونم !

داستان : اروینگ رزنفلد که یک صاحب تعدادی سرویس خشک شویی ست، کنار کارهای آبرومندانه خود یک کلاه بردار و شیاد و فروش آثار هنری جعلی ست، زندگی زناشویی ناموفق او با رزالین و آشنایی او با زنی به اسم سندی که باعث می شوند خلافکاری های اروینگ گسترش یابد باعث می شود که FBI هم….

جناب دیوید راسل جزو کارگردانانی ست که در سه سال اخیر بسیار مطرح شده است، ولی نه این فیلم و نه فیلم قبلی او ( ایشالا در آینده معرفی کنم ) را بیشتر غلوی در فیلم سازی نمی دانم، حتی قدیم که فیلم " Three Kings " او را دیدم که یک پروپاگاندای مسخره بود هم به این باور رسیده بودم این کارگردان، کارگردان خوبی نخواهد بود فقط شخصی باقی می ماند که سعی میکند  آثار بزرگ بسازد !

فیلم American Hustle یا کلاه برداری آمریکایی با حتی حقه بازی آمریکایی یک فیلم کلیشه است، داستانی که بارها دیده شده است و چه بسا بهتر، چیزی که این فیلم را متمایز می کند تیم بازیگری این فیلم است که همگی از اصلی ها تا دنیروی عزیزم که یک نقش جزیی دارد ولی همان نقش نشان می دهد چه اسطوره ای است، در یک اسلوب عالی به بازی می پردازند، انگار هالیوود مملو از بازیگرانی شده است که زمانی که بحث فیلم  های جدی می آید تمامی هنرهای خود را بهتر می توانند بیرون بریزند !

بازی بردلی کوپر عالی ست و من به شخصه فکر میکنم او کمی با شانس می توانست برنده اسکار باشد چون نقشش بسیار فعال تر و همچنین پر انرژی تر بود تا بازی Jared Leto در فیلم خریداران باشگاه دالاس که به نظر من یک انتخاب سنتی برای بازی در این نقش ها بود.

داستان فیلم گیراست ولی کلیت فیلم در همان سطح معمولی باقی می ماند، آدم هایی که به ظاهر چیز دیگری هستند و تمام کلیت کاری که می کنند می تواند در هر لحظه متفاوت با منظور اصلی آن ها باشد.

ولی سینما به چیز بیشتری نیاز دارد تا برچسب بهترین بودن را بر روی یک فیلم بتوان زد و این فیلم جز درخشش تیم بازیگری و غلوی که برای بزرگ نشان دادن فیلم است نیست.

بزرگ نمایی در نحوه روایت کاملا مشهود هست ولی همه این ها نمی تواند از کلیشه ای بودن فیلمی که انگار خودش را زیر پوست طلا می خواد به دست تاجر آب کند، جلوگیری کند.

حواشی فیلم American Hustle :

• بودجه فیلم 40 میلیون ولی فروش نزدیک به 252 میلیون دلار آمریکا.
• ابتدا قرار بود بن افلک فیلم را کارگردانی کرد.
• کریستین بیل ادعا کرده است بخش زیادی از فیلم بداهه سازی ست و می گوید سر صحنه فیلم برداری او به کارگردان گفته است " تو خودت میدونی این امرباعث می شه که فیلم نامه شدیدا تغییر کنه و به قهقرا بره، ولی راسل جواب داده که : من از طرح های داستانی بیزارم. برای من فقط شخصیت ها هستند که مهم هستند ( فیلم جناب راسل واقعا هم همینطور است، بازی ها و شخصیت های غلو کرده ولی داستان و شخصیت با هم شکل میگیرند و حتی این فیلم فیلمی نیست که به خاطر شخصیت پردازیش به یاد بماند مگر بازی بردلی کوپر نه کریستین بیل ! )
• رابرن دنیرو موقع فیلم برداری قبل از معرفی به همدیگر، کریستین بیل را نمیشناخته است ! او از راسل می پرسه : این کیه ؟ راسل زمانی که جواب میده دنیرو میگه : " وای، خیلی واقعا متفاوت به نظر می رسد " .
• کریستین بیل برای این فیلم نزدیک به 19 کیلو چاق شد !
• دومین فیلم بعد از سال 1981 که نامزد 10 اسکار شد ولی برنده هیچکدام ! و در کل 15 مین در تاریخچه اسکار.
• این چهارمین فیلمی محسوب می شود که کریستین بیل در آن تغییر وزن شدید می دهد، همه شاهکار " مکانیک " او را به یاد می آورند.

مطالب مرتبط

بررسی و نقد فیلم The American بررسی و نقد سریال American Horror Story – فصل 1 بررسی و نقد سریال American Horror Story – فصل 2 بررسی و نقد فصل سوم سریال American Horror Story