بررسی فیلم The Kids Are All Right – حال بچه ها خوب است

بررسی فیلم The Kids Are All Right – حال بچه ها خوب است نامزد اسکار سال 2011

من یک عادتی که دارم همیشه سعی میکنم فیلم های اسکاری را دنبال کنم، خواه بد باشند، خواب خوب، کار به سیاست های اسکار ندارم همیشه دوست دارم این جایزه پر زرق و برق چه فیلم هایی را برای نامزدی خود می پذیرد. فیلم " حال بچه ها خوب است " به کارگردانی " Lisa Cholodenko"

فیلم خوبی نیست یا حداقل من اینطور حس کردم. فیلم متمرکز شده است بر یک خانواده که دو زن آن را می چرخانند، آن ها همجنس باز هستند، سال ها پیش هردو با کمک لقاح خارج از رحم با اسپرم یک مرد باردار شده اند و در طول این سالیان پسر و دختر خود را بزرگ کرده اند، خانواده آن ها یک خانواده نرمال است که با تصمیم یکی از بچه ها مبنی بر یافتن پدر واقعی شان روندش عوض می شود….

کلیت فیلم زیر سوال است، از بازی بازیگرها نمیشه گذشت بازی Annette Bening که همگی بازی خیره کننده اش در " زیبای آمریکایی " به یاد می آوریم کاملا از همتاهای دیگرش در فیلم سرتر است.

نظیر این فیلم را در بسیاری از درام های مدرن و غیرمدرن آمریکایی و هالیوودی را مشاهده کرده ایم : فیلمی رئال، محوریت خانواده ولی چیزی که اینجا گم است تم اصلی فیلم است، حرفی که باید فیلم بزند، شاید اون شعارهای پشت سر فیلم مبنی بر زندگی همجنس باز ها – که به طرز غریبی اصلا بچه ها با آن مشکلی ندارند – در اینجا نمود پیدا میکند، از دست فیلم های شعاری بدم میاد برای همین هم این فکر را نمی تونم توی سرم جا بدم که این فیلم هم شعار محور است، بچه هایی که انگار خیلی بالغ تر از خیلی افراد هستند و به خوبی با مسائل کنار می آیند.

دو شخصیت اصلی زن که بار زیادی از فیلم را به دوش می کشند، یکی از آن ها مرد منش رفتار می کند و سعی در گرداندن زندگی خود و خانواده اش را دارد و دیگری دستخوش تغییرات روحی در برخورد با پدر واقعی فرزندش می شود.

همه این مسائل انگار بستری در فیلمی فراهم می آورند که موزیک نمود ندارد، همه چیز آرام است و بسیاری از نکته های دیگر که کلیت یکدستی را تشکیل نمی دهند و باعث می شوند آخر هیچ حسی نسبت به فیلم نداشته باشم، حس کنم شخصیت پاول آمد و رفت بدون اینکه حرف خاصی داشته باشد.

گاهی اوقات کارنامه یک کارگردان می تواند حرف های زیادی به تنهایی داشته باشه ولی من فکر نمیکنم این فیلم حرفی خوبی در کارنامه کارگردانش در آینده بزند.

من این فیلم رئال وار را دوست نداشتم و فکر هم نمی کنم رئالیسم وار بودن آن حتی مورد پذیرش باشد.

نمره ی من 6

• فیلم در 4 زمینه اسکار بود، بهترین فیلم، بهترین بازیگر نقش اول زن، بهترین بازیگر نقش دوم مرد، بهترین فیلم نامه اورجینال که برنده هیچ کدوم نشد
• کارگردان فیلم خودش یک همجنسباز است که اکثریت ماجراهای فیلم براساس زندگی شخصی او است و او هم نظیر شخصیت های فیلمش به همان شیوه لقاح خارجی باردار شده است.

مطالب مرتبط

بررسی و نقد فیلم Spy Kids بررسی و نقد فیلم Spy Kids 2 بررسی و نقد فیلم Spy Kids 3