بررسی و نقد فیلم The Thrushes Are Still Singing

بررسی و نقد فیلم The Thrushes Are Still Singing

نیکوس نیکولایدیس / Ta kourelia tragoudane akoma… / 1979 / The Thrushes Are Still Singing

فیلم The Thrushes Are Still Singing یکی از فیلم های دیگری ست که من را بنده سینما کرد. فیلم هایی در سینما بوده اند که باعث شده اند تا چندین روز درگیر آن ها باشم، این فیلم یونانی از یکی از یگانه ترین اساتید سینمای یونان نیکوس نیکولایدیس که فیلم دیگری از او را صبح معرفی کردم از همون دسته از فیلم ها است، می شود فراموشش کرد ؟ آه که خیر !

نوشتن داستان در رابطه با این فیلم سخت است، در ادامه مطلب به نقد و شاید اشاراتی به داستان می پردازم.

منتقدی نظیر K. Parlas در وصف این فیلم گفت : خطرناک…..
مردی به پایان امید های خودش نسبت به زندگی رسیده ، زن و فرزندانش ترکش کردند چون در رویای عشقی از دست رفته زندگی میکرده و از روزگار هیچ چیزی نمی فهمیده.
دیگری به 40 سالگی خودش داره نزدیک میشه و هیچ چیز از زندگی نمی فهمه و زنی که باید در دیوارهای سفید تیمارستان بستری باشه و دیگری که ……
دسته بندی فیلم های خطرناک حول و حوش محورهای گوناگونی میچرخه، یکی از آن ها توصیه کردن به رد شدن از خطوط قرمز محسوب میشه و یا چیزی که روح و روان رو به نوعی تحت تاثیر قرار بده که انسان زندگی اش رو در آن مسیر بعد از آن براند . فیلم محوریتش 4 دوست هست، آن ها قبلا و در جوانی درگیر فعالیت های سیاسی بوده اند و حال با نزدیک شدن تقریبا به چهارمین دهه زندگی خود چند شبی رو میخوان در خانه آلکیس دور هم بگذرانند . آلکیس که زن و فرزندانش او رو ترک کره و هنوز در غم عشقی به سر میبره و اعمالش به نوعی انتقام از خودش و برای تسکین یافتن این درد هست.
دیالوگ های فیلم همگی حول و حوش یک سری آدم نا امید میچرخه که بی هدف حالا در زندگی دارند می چرخند و زندگی رو دنبال میکنند .
شخصیت کنستانتینوس یعنی یک شخصیت کامل در این فیلم، او رو در حال تلفن به خونه میبینیم :
– سلام…آره . خودمم.
خوب….
نمیتونستم زودتر زنگ بزنم باشه ؟
بچه ها چطورند ؟ چی ؟ کِی ؟
فردا یا حالا هر روزی !! خواهیم دید ….
نه اونا اینجا تلفن ندارند !
ما در قرن قبلی داریم زندگی میکنیم و هنوز تلفن رو اختراع نکردند

شک نکن که مستم !
نه، اصلا هم باهات خیلی زود تماس نمیگیرم !
نه، نمیخوام زودی ببینمت !
من مرده ام.مرده و دفن شده !

تا اینکه هفده سالم شد، زندگی مثل یک بازی بود… یادت میاد ؟
دوچرخه سواری ها، قایم و موشک بازی ها توی زمین های خالی….شنا کردن…کافه ها…فیلم دیدن ها توی تابستون.
زمانی که 20 ساله بودم، همه چیز رو دیگه خراب کردم. دعوای سختی داشتم، نتیجه اش خورد کردن یک آینه بزرگ روی سر بابام بود.
این زمانی بود که بعدش دیگه فرار کردم و رفتم آلمان. اوضاع اونجا خیلی سخت بود ولی عالی هم بود.
زیبایی 20 سالگی بودنه دیگه . هرجا که میتونستم نقاشی میکردم . توی خیابون ها، میادین، روی پل ها.
به عنوان یک طراح، نظافتچی کار کردم حتی توی یک بار، به عنوان یک استریپر هم کار کردم….روزنامه فروشی کردم.
بعد حامله شدم ، خدا میدونه پدرش کی بود. نگهش داشتم ولی توی 5 ماهگی نظرم برگشت.
برگشتم اینجا ( یونان ) و سقط جنین کردم .
دیگه حامله نشدم .

اینا گوشه از دیالوگ های نافذی هستند که همگی افکار کارگردان را نشان می دهند، نیکولایدیس در یونانی بزرگ شد که از نظر سیاسی تحولات سختی داشت، اکثریت فیلم های او شخصیت هایی را در خود دارند که درگیر جنبش های سیاسی یا سرکوب شده از آن ها هستند، انگار امید از فیلم های او رخت بسته است، شخصیت های او به آخر خط رسیده اند، از جامعه و بشریت نا امید شده اند و یک تم نهیلیستی و سیاه را در فیلم های او میبینیم.

سکانس ها و تدوین فیلم استثنائی ست. خیلی دوست دارم در مورد تک تک سکانس های فیلم بنویسم در فیلم در پی یافتن منطق نباشین . یک تجربه متفاوت رو خواهید داشت، سکانسی که از اون شات گرفتم رویایی بود .
فیلم به یادم میندازه که گاهی اوقات اونقدر زندگی تحت تاثیرم قرار داده که این حس رو داشتم که میتونم برای خالی کردن خشمم کسی رو بکشم ، بزنم ، بی پروا تجاوز کنم یا ساعت ها بدنم رو انرژی اش رو تحلیل ببرم. یادم میاد از پیاده روی های طولانی که هدفی براشون نبوده و پاهایی که فقط من رو به دنبال خودشون میکشیدن و یادم میاد از زمان هایی که شاید در آینده دوباره بشنیم " دار و دسته ی باحال " نیکولایدیس یا این فیلم یا سه گانه ی " کابوسش " رو ببینم…..
سرم گیج میزنه ، آلکیس برای من در این فیلم نمادی از گاهی اوقات زندگی خودم هست ….. ضربه های متوالی بر روی طبل و خالی کردن چیزی که کسی درک نمی کنه و عریانی و شلیک !
چشم ها داره بسته میشه….
اوه ، وِرا کجایی……

فیلم The Thrushes Are Still Singing شاید یکی از کامل ترین فیلم های نیکلایدیس باشد که در پایان شما را مبهوت می سازد، ترانه ای که شما را یاد فیلم وسترن جانی گیتار می اندازد به قدری تاثر برانگیز است که سخت در وصف آن نمی گنجد.

حواشی فیلم The Thrushes Are Still Singing :

• جایزه بهترین تدوین فیلم در جشنواره فیلم Thessaloniki در سال 1979.
• بهترین فیلم برگزیده توسط انجمن فیلم آتن.

مطالب مرتبط

بررسی و نقد فیلم Tell No One بررسی فیلم Les innocents aux mains sales بررسی فیلم Au coeur du Mensonge بررسی و نقد فیلم Glykia symmoria