بررسی و نقد فیلم Suicide Club

بررسی و نقد فیلم Suicide Club

باشگاه خودکشی / Suicide Club / شیون سونو /2001

شاید شروع معرفی فیلم های شیون سون با فیلم باشگاه خودکشی کمی سریع پیش رفتن است ولی در واقع اثر او آنقدر سورئال وار به شما شوک وارد می کند که شاید بعد از پایان فیلم از خود بپرسید : من در واقع چه چیزی دیدم ؟

داستان : یکسری خودکشی های دست جمعی و انفرادی در سراسر ژاپن رخ میدهد، اسم باشگاهی به اسم باشگاه خودکشی شنیده می شود که در این ماجرا دخیل است و تیم تحقیقاتی از سوی پلیس پی کشف این ماجرا بر می آید این هم در حالی که….

نقد فیلم Suicide Club:

در واقع فیلم عجیبی است، هزاره بیستم باعث شد که بسیاری از فیلم های ژاپنی و کارگردانان آوانگارد این کشور نگاهی به تاثیر این هزاره و پیشرفت تمدن بر جامعه داخلی ژاپن داشته باشند، این فیلم و نمونه هایی نظیر فیلم های آوایی شونجی همگی باعث شدند که ژاپن به عنوان کشوری متمدن معرفی شود که از آن آرمان های اجتماعی دوران یاسیجیرو اوزو و Mikio Naruse و بسیاری از کارگردان های کلاسیک ژاپن این کشور دور شده است، دیگر نشانی از مباحث ” خانواده برای خانواده “، “دنیا در خانواده” دیده نمی شود. شیون سون پیکان خود را مستقیم به سمت مسائل اجتماعی و جامعه مدرن ژاپن گرفت، آن هم مملکتی که آمار خودکشی در آن شدید بالا رفته است و یکی از پر آمارترین کشورها در این زمینه به شمار می رود.

فیلم باشگاه خودکشی بسیار ناگهانی و التهابی شروع می شود، با حرکت قطار، خنده های دانش آموزان دختر و پسر، بیننده می داند قرار است اتفاقی بیافتد میداند این سرعت قطار و التهاب سفر با آرامش این دانش آموزان با هم حتما تلفیق می شود ولی به کدام سمت؟ پاشیدن خون به روی لنزهای دوربین و کلوزآپ هایی از سرخی این ماده حیاتی باعث می شود یا همانجا فیلم را ادامه ندهید یا بپرسید: چه میبینم؟ یعنی چی ؟ از طرف دیگر اسم باشگاه خودکشی که تیتر فیلم است باعث می شود بیشتر ترغیب شوید فیلم را دنبال کنید.

شیون سون در این فیلم نگاهی به جامعه ای می اندازد که در آن نسل جوان و نوجوان از بزرگسالان ژاپنی نا امید شده اند، در سکانسی از فیلم یک خوره اینترنت که دختری به همراه دوستش است در خانه ای دیده می شوند که در اتاق دیگر پدر یکی از آن ها احتمالا بر روی زمین ولو است، پدری که بعدا میبینیم شاید به همان صورت رها شده است، ناامیدی نسل جوان از این نسل، آشوبی خانه، بند موسیقی که خودکشی را ترویج می کند، همگی عناصری هستند که شیون سون به ما نشان می دهد افسار کنترل بشریت رها شده است، گرچه شیون سون هیچکدام از عناصر فیلمش را دقیق توضیح نمی دهد و انگار مستندی از حوادثی ساخته است که اتفاق افتاده اند ولی بیننده باز هم شوکه می شود، زمانی که خودکشی کاراگاه کورودا را شاهد هستیم در سکانس قبل دختر غرق از خون او را دیده ایم، این تصویر آیا رویا بود ؟ کابوس بود؟ واقعی بود و ما اصلا نفهمیدم دخترک چه شد ؟ چه بود؟

انگار کارگردان هیچ توضیحی در این رابطه دوست ندارد بدهد. فیلم Suicide Club شیون سون تلخ است، شاید اون نگاهی که شونجی در فیلم ” همه چیز در رابطه با لی لی شو شو ” را با استادی تمام بیان کرد، شیون سون به آن وحشت تزریق می کند و به صورت بیننده می کوبد.

آیا در پایان این روند خودکشی ها به پایان رسید ؟ آیا دحترک دارای تاتوی پروانه نسل امیدوار ژاپن است که لحظاتی در زندگی او نیز مایوس شده است ؟

هیچکس جواب گره های این فیلم را نمی داند، ولی به نظر شما کارگردان چنین چیزهایی برایش مهم بوده است ؟ مسلما اینطور نیست و من فکر میکنم به اندازه کافی بدون نیاز به جزییات در رابطه با کلیات در فیلم دیدیم و شنیدیم.

سوال من در پایان این است آیا تا حالا به خودکشی به عنوان مفر نهایی اندیشیده اید؟

 حواشی فیلم Suicide Club:

• بودجه فیلم 250 هزار دلار آمریکا.
• کارگردان در سال 2002 کتابی به اسم Suicide Circle: The Complete Edition نوشته است که هنوز نسخه انگلیسی از این کتاب وجود ندارد.

مطالب مرتبط

بررسی و نقد فیلم Strange Circus بررسی آثار و فیلم های شیون سونو بررسی و نقد فیلم Dallas Buyers Club بررسی و نقد فیلم Ichi the Killer