بررسی فیلم Shame

بررسی فیلم Shame

شرم / Shame / 2011 / استیو مک کوئین

اون شب اومدم یک فیلم از فاسبیندر ببینم ولی بخت با این شورشی آلمانی یار نبود، حوصله نکردم فلشم که یادم رفته بود رو از جای میز کامپیوتر بیارم جای لپ تاپ، تن دادیم به دیدن فیلم مک کوئین که ماه ها بود به تعویق می انداختم دیدنش رو شاید اگه فاسبیندر زنده بود بیشتر از من از این شاهکار لذت می برد…..
داستان :
برندن یک مرد جوانی ست که به تنهایی زندگی میکند، زندگی بی بند و بار و عاری از وجود کسی به زن هایی ختم می شود که گاه یا به خانه ی او توسط خود او راه پیدا می کنند و یا اینکه آنلاین مشتری او هستند. تا اینکه خواهرش…………

” فیلم Shame ” همون چیزی ست که باید باشد، زندگی نوین، سبک استثنائی کارگردان آینده داری که با فیلم ” گرسنگی ” باهاش آشنا شدم و چه لذتی از آن برده بودم، فیلم ” شرم ” کات های اندکی داره مک کوئین با فیلم گرسنگی ثابت کرد استاد گرفتن برداشت های طولانی ست و یا سکانس هایی که در آن بازیگرها باید به استادی خود را نمایش بدهند.
“فیلم Shame ” زندگی مدرن است ولی بدون پوشش، پوچی زندگی ست، فرار از لحظه هاست، گم بودن در تپش های مداوم قلب با دویدن های متوالی برای فراموشی.
شرم خود خود زندگی ست، همان پوچی که تعداد خراش های روی رگ که نشان دهنده معنای زندگی ست.
شرم یعنی عریان بودن، یعنی تکیه دادن به شیشه ای و بی پروا در یک لانگ شات دیدن که چطور مردم از هیچی دیگر ابا ندارند.
” شرم ” برای فشری نیست که پلیر کامپیوتر یا تلویزیون خود را روشن کرده و با دیدن سکانس هایی بی ” شرم ” تحریک شوند.
برای افرادی ست که با آنکه شخصیت ها گسترش فراوانی ندارند، با آنکه از گذشته ان ها چیزی نمی دانیم، حال این افراد را درک میکنند.

در مورد مردی ست که در فضا و زمان گم است، زندگی او میدانیم محدود به چی شده است ولی او احساس دارد، نمیتواند با همکار خود به همین رابطه ارتباط برقرار کند.
برای او زن ها طعم دیگه ای دارند و برای چیز دیگری هستند : خالی شدن، فراموش کردن، زدن به سیم آخر، جنون، پوچی
ولی خواهرش چی ؟

Actions Speak Louder than Words

از شروع و پایان هوشمندانه فیلم میتوان غاقل شد ؟ سکانس مشابه ولی نتیجه ؟
برندن عوض شده است ؟ آیا واقعا عمل از حرف برتر است ؟
یا باز هم میدانیم در همین گوشه، در همین کوچه پایینی در همین بغل افرادی هستند که سردرگم هستند، هرکی به نحوی خود را خالی می کند، هرکی به نحوی به چیزی معتاد شده است، هرکی به نحوی در معنای زندگی و گذشته خود اسیر است.
چرا برندن با آهنگ خواهرش گریه کرد ؟ چرا دل او هم گرفته است ؟ او باهوش است با یک نگاه رنگ چشم هم حفظ میکند، آیا او از رفتار خود راضی ست ؟ چرا لپ تاب را دور می اندازد ؟ تمام پیش زمینه ها رو نابود میکند ؟
برندن در زندگی دنبال چی ست ؟ منتظر کی ست ؟ خواهرش تلنگری برای او شد ؟
” شرم ” نابودی ست، نابودی رابطه ها، نابودی روابط، خواهر و برادر هم از هیچی شرم ندارند…
شرم یعنی بی شرمی یعنی پوشش از ورای خیلی چیزها برداشتن که شاید آن را فقط بتوان نتیجه پوچی دانست….
استیو مک کوئین کارگردان بزرگی ست که خیلی دوست دارم روندش رو همینطوری ببینم همینطور ببینم بودجه برای این فیلم نداشت که از UK به نیویورک منتقلش کرد، ببینم اصلا بره مستقل فیلم بسازه ولی هیچ وقت خودش را محدود به این نکنه که مثل بعضی ها !!! بره بعد از معروف شدن به گیشه رو بیاره.
استیو مک کوئین بلد هست چیکار کنه، بلد آهنگ گذاری کنه که آدم خورد بشه، برداشت طولانی بگیره، بازیگرهاش هم یاد بگیرن بی شرم باشند، یاد داره کاری کنه که حتی یک بیننده بسیار عادی بعد از این فیلم به من بگه یک لحظه هم نمی تونستم چشم از فیلم بردارم…..
افسوس اگر فیلم را به بهانه ای برای دیدن در خلوت تبدیل کنیم !
اینقدر برای این فیلم حرف داشتم ولی همیشه در لابلای افکار روزانه ام یا مشغولیات زندگی بعضی چیزها از ذهنم فراموش میشود…

من همیشه اعتقاد دارم یک فیلم آینه ای از افکار کارگردان است، درست است که این فیلم نامه نویس است که نمایشنامه را می نویسد ولی در کل این کارگردان است که مجری آن افکار است و دوباره از دیدگاه خودش، و این امر یک امر نسبی ست ولی زمانی که خود فیلمنامه نویس هم کارگردان است تماما افکار شخصی او می شوند.

فیلم Shame یا با ترجمه فارسی فیلم شرم افکار استیو مک کوئین است، او در مورد این فیلم خودش می گوید :

” برندن در فیلم شرم پاسخ من به گم بودن است، من معتاد به روابط جنسی نبوده ام ولی سردرگم و گم بوده ام.”