5 / 5 (1 votes)

نگاهی به آثار نیکیتا میخالکوف و سینمای او

admin . روسیه, یک نگاه، یک کارگردان

نگاهی به آثار نیکیتا میخالکوف و سینمای او

نیکیتا میخالکوف

امروز برای بخش یک کارگردان، یک نگاه قرار به یک کارگردان نامی دیگه بپردازم یعنی نیکیتا میخالکوف

نیکیتا از کارگردان های بسیار محبوب من به شمار می رود که به مرور زمان تمامی آثار او را معرفی و در اینجا لیست میکنم

امید به اینکه روز به روز علاقه مندان جدی سینما بیشتر با این کارگردان آشنا شوند.

نیکیتا  میخالکوف یک کارگردان / بازیگر روسی است که در 21 اکتبر سال  1945 در مسکو زاده شده است.

 خانواده میخالکوف

خانواده او، افرادی  متشخص و هنرمند بودند. پدر بزرگ او شهردار سلطنتی Yaroslavl محسوب می شود و مادرش یک پرنسس بود. پدر او، سرجئی میخالکوف نویسنده رمان های مخصوص کودکان بود که همچنین برای دولت روسیه و همچنین سرود های ملی روسیه متن های مورد نظر را می نوشت. مادر نیکیتا دختر یک هنرمند آوانگارد و نوه یک نقاش معروف و خبره محسوب می شد. برادر بزرگتر نیکیتا نیز فیلم ساز است و به علت همکاری با آندره تارکوسفکی معروف و همچنین فیلم های اکشن هالیوودی که خودش ساخته است نظیر ” Runaway Train ” معروف است.

زندگی نامه :

بازیگری در اوایل کار

نیکیتا بازیگری را در تئاتر هنر مسکو مطالعه کرد و یادگرفت و سپس آن را ادامه داد. زمانی که او هنوز دانشجو بود در فیلم  Step Through Moscow (1964) شرکت کرد و سپس در فیلم برادرش Home of the Gentry (1969) .

شروع کارگردانی

زمانی که نیکیتا در حال ادامه بازیگری بود، وارد مدرسه فیلم مسکو شد جایی که زیر نظر فیلم ساز Mikhail Romm که معلم برادرش و تارکوفسکی محسوب می شد، کارگردانی را یاد گرفت. او اولین فیلم کوتاه خود را در سال 1968 ساخت یعنی فیلم ” من دارم به خانه می آیم ” و برای فارغ التحصیلی اش نیز فیلم دیگری ساخت به اسم ” روزی کاملا آرام در انتهای جنگ ” در سال 1970 .

نیکیتا میخالکوف

به دست آوردن شهرت بین المللی

دومین فیلم نیکیتا میخالکوف بود که برای او شهرت بین المللی به همراه آورد یعنی ” یک برده عشق ” به سال 1976. فیلم در رابطه با تلاش گروه فیلم سازی ست که سعی بر ساخت یک ملودرام سایلنت دارند در حالیکه نیروهای مقاومت به آن ها هجوم می آورند. فیلم زمان پخش در آمریکا با توجه و تحسین فراوانی همراه شد.

فیلم بعدی نیکیتا میخالکوف یعنی ” قطعه ناتمامی برای یک پیانو زن “ در سال 1977 از یکی از نمایشنامه های اولیه چخوف الهام گرفته شده بود و برنده جشنواره فیلم سباستین در سال 1978 شد و بعد از آن فیلم های دیگر نیکیتا به ترتیب برای او شهرت بیشتری به همراه آوردند.

 در اوایل دهه 80 نیکیتا به حرفه بازیگری اش نیز ادامه داد و در فیلم های بسیار مشهور و نامی Station for Two (1982) و A Cruel Romance (1985) بازی کرد. لازم به ذکر است او در بسیاری از فیلم های خودش نیز بازی کرده است.

 در مقام بازیگری فیلم هایی که خودش کارگردان نبوده است :

برچسب ها:, , , , , , , , , ,

بازتاب از سایت

دیدگاهتان را بنویسید

شما برای ارسال نظر باید وارد اکانت خود شوید

آخرین دیدگاهها

admin

|

همانطور که می بینید فیلم رو من 4 سال پیش دیدم حداقل براساس تاریخ نقد وگرنه ممکنه خیلی دیرتر دیده…

رضا

|

سلام و سپاس از توضیحات و نقد خوبتون به نظرم ریتم نیمه اول فیلم که کند و به جا داشت…

رض

|

به نظر من نیمو داره میگه همه ی راه ها درستند و در عین حال همه غلطند ولی این بین…

بهرام

|

خداییش خیلی فیلم پر استرس و وحشتناکیه

شهرام

|

ضمن سلام و عرض ادب خدمت دست اندرکاران سایت و ادمین گرامی و همچنین بازدید کنندگان محترم درخواست کمکی برای…